Natuur en bomen der LBC
Er zijn een paar plekken waar wel een heel bijzondere vorm van biodiversiteit voorkomt: LBC-natuur. De meest oudgediende hiervan is natuurlijk de plataan (Platanus ×hispanica) in de Hortus botanicus. Als de overlevering correct is, is hij ongeveer gelijktijdig met onze vereniging ontkiemd in 1923. Bij zijn aanplanting in de Hortus in 1946 was de voltallige staf van de Hortus en het Botanisch Laboratorium nodig om hem van de toegangspoort naar zijn huidige locatie te slepen. Als geliefd decor voor de jaarlijkse inauguratie en met een omtrek van bijna 4,5 meter is hij bijna niet te missen. Mocht je toch nog twijfelen, zoek dan naar een klein bordje uit 1962 met daarop de inscriptie mihi causa novae vitae (‘voor mij de reden van nieuw leven’), slaande op de hernieuwde kracht die de boom ieder jaar put uit de aanwezigheid van de vele nieuwe leden bij de inauguratie.
Ook in het Singelpark vind je twee bomen die zijn opgedragen aan de LBC. Zij zijn te herleiden tot de studiereis van 2009, toen erelid Rinny Kooi in de botanische tuin van Praag onverwachts twee jonge bur-eiken (Quercus macrocarpa) aangeboden kreeg door een rondleidster. Ten tijde van hun hachelijke busreis waren de Quo Vadis-‘bomen’ slechts 30 centimeter lang, maar inmiddels zijn de fiere tweelingzusjes aan de weerszijden van Koepoortsbrug alweer vijf meter hoog.
In het voorjaar van 2024 werd nóg een boom toegevoegd aan het lijstje. Naar aanleiding van een ALV-motie is een Amerikaanse tulpenboom (Liriodendron tulipifera) aangeplant bij de entree van het Sylvius Laboratorium. Gehoopt wordt dat hier over nóg eens twintig lustrumvieringen net zo’n majestueuze plant staat als dat we nu al in de Hortus hebben. De ‘Centenniumboom’ is tijdens de Jaar-ALV op gepaste wijze ingewijd: bestuurslid Sander van Zon en erelid Marco Roos gaven een korte speech, waarna ze is ingeslagen met de pedelstaf en haar ook een shotje citroenbrandewijn is aangeboden. Ze heeft een plaquette in exact dezelfde stijl als die in de Hortus, met als inscriptie en tibi perpetuum hortum (‘aan jou een eeuwige tuin’). Voor deze soort is gekozen omdat we weten dat het een favoriet was van erelid Guus Siebers, van wie we dit jaar helaas afscheid moesten nemen.
Om zich nog verder in te zetten voor de conservatie van de Nederlandse natuur, besloot het LBC-bestuur in 2024 ook nog eens 100 m2 bos in het Limburgse Maasbree te kopen. Daarmee gaf de LBC het startschot voor een bredere campagne om een voormalige productiebos nabij de locatie van het lustrumgala te beschermen en te koesteren als ecologische corridor tussen De Peel en het Brachter Wald. Nu al telt dit bos enkele zeldzame soorten zoals de beekoeverlibel, bruine eikenpage en sparrige humusbraam. Wie weet wat voor moois er nog meer zal opbloeien de komende jaren!
(naar: Lustrumboek 2024 “Wanorde”, geschreven door Jop Kempkes)
